بلاگ کتابک

تیلیِ کتاب «تیلی و تانک» فیل کوچولویی است که در یک گردش صبحگاهی در جنگل چیز عجیب و غریبی می‌بیند که مانند خودش خرطوم و دم دارد اما رنگ‌اش سبز است.

او یک فیل نیست، یک تانک است. تانک هم تیلی را می‌بیند که مانند خودش بدنه و برجک دارد اما رنگ‌اش آبی است و گمان می‌کند تانک دشمن است و آژیر خطرش را به صدا درمی‌آورد. اما تیلی می‌رود نزدیک و همه جای این تانک را می‌بیند و به او سلام می‌کند اما پاسخ تانک بوووووم است، شلیک! تیلی فرار می‌کند اما برمی‌گردد و باز تانک او را می‌ترساند. این‌بار تیلی با یک گل پیش تانک می‌رود و تانک گمان می‌کند گل یک اسلحه است و باز صدای بوم! تیلی فرار می‌کند و گل جا می‌ماند و تانک جلو می‌رود و آن را می‌بیند و می‌فهمد او دشمن نیست بلکه یک دوست است. اینبار تانک با یک دسته گل پیش تیلی می‌رود. حالا از ته دل تانک صدایی شاد به گوش می‌رسد مانند صدای قلب تیلی تاپ... تاپ... تاپ... قلب آن دو برای هم می‌زند.

دیگری برای ما ناشناخته است و کتاب «تیلی و تانک» این مواجهه با دیگری را به خوبی بازنمایی می‌کند. کودکان باید خودشان و اطرافشان را به خوبی بشناسند و درک کنند و درک دیگری آنها را در شناخت خودشان هم یاری می‌دهد. مفهوم دوست و دشمن هم یکی از نکاتی است که این کتاب به زیبایی آن را نشان داده است در کنار خطر جنگ. دشمن برایمان کسی است که او را نمی‌شناسیم و دوست کسی است که دل‌مان برای‌اش تاپ تاپ می‌زند.

درباره نویسنده و تصویرگر کتاب «تیلی و تانک»

جی فلک مهندسی کامپیوتر خوانده و از طرح‌هایی که برای چاپ روی تیشرت‌هایی یک شرکت تبلیغاتی فرستاد وارد دنیای حرفه‌ای تصویرگری و گرافیک شد. او تصویرهای‌اش را از خاطره‌های کودکی خود الهام می‌گیرد. «تیلی و تانک» اولین کتابی است که او خود نویسندگی و تصویرگری‌اش را انجام داده است.

کتاب «این پی‌پی مال کیه؟» اطلاعاتی درباره سرگین جانوران گوناگون مانند فیل افریقایی، پاندا، لاک پشت و... به مخاطب می‌دهد.

شیوه ارایه اطلاعات در کتاب خلاقانه و ترکیبی از ارائه مستقیم و غیرمستقیم است. ابتدا پرسش «این پی پی مال کیه؟» همراه با تصویر آن مطرح می‌شود و کنجکاوی مخاطب را تحریک می‌کند و سپس در صفحه بعد تصویر جانور مورد نظر دیده می‌شود و در ضمن معرفی آن جانور در باره تغذیه او توضیحاتی در کتاب داده می‌شود. همچنین در پایان کتاب در باره سرگین و فواید آن برای رشد گیاهان و همین طور درباره بیماری‌هایی که از طریق سرگین جانوران به سبب وجود کرم‌ها، باکتری‌ها و ویروس‌های در آن‌ها منتقل می‌شود، توضیحاتی داده می‌شود.

در این کتاب همچنین به مقایسه سرگین جانوران گوناگون به عنوان راهی برای تشخیص غذای آن‌ها اشاره شده است.

از نکات مثبت کتاب می‌توان به انتخاب موضوع که کمتر به آن پرداخته شده است، شیوه ارایه خلاقانه آن با طرح پرسش و تحریک کنجکاوی مخاطب و رعایت قانون کپی‌رایت از طرف ناشر کتاب نام برد.

کتاب «ما توی کتابیم» از مجموعه داستان‌های فیلی و فیگی است که این بار خواننده را با یک موقعیت بسیار شگرف و هیجان‌انگیز روبه‌رو می‌کند.

کتاب «ما توی کتابیم» با جمله‌ای از فیگی شروع می‌شود: «دم شما گرم!» جمله‌ای که خواننده نمی‌داند خطاب به چه کسی گفته شده است و علامت تعجب بالای سر فیلی هم کمکی به فهم او نمی‌کند. کافی است کتاب را ورق بزنیم تا متوجه بشویم فیلی و فیگی هم به اندازه ما متعجب و سردرگم هستند. فیلی به فیگی می‌گوید که فکر می‌کند یک نفر دارد به آن‌ها نگاه می‌کند. فیگی از جا بلند می‌شود تا اطراف را خوب نگاه کند و ببیند اوضاع از چه قرار است. این جستجو در تصویر هم به خوبی و روشنی نشان داده شده است. فیگی که تا به حال کنار فیلی نشسته و از او کوچک‌تر به نظر می‌رسید، حالا جلوتر آمده و از فیلی بزرگ‌تر دیده می‌شود، جوری که انگار به مخاطب نزدیک‌تر شده است. فیگی حرف فیلی را تایید می‌کند: «یک نفر دارد به ما نگاه می‌کند.» با این کشف فیگی، تصویرشان نزدیک‌تر می‌آید و کاملا روبه‌روی مخاطب قرار می‌گیرد. فیگی دیگر شک ندارد که در کتاب هستند و یک خواننده مشغول خواندن آن‌هاست. فیلی اما هنوز نمی‌تواند باور کند، از فیگی فاصله می‌گیرد و پشتش را به او می‌کند: «چه جوری دارد ما را می‌خواند؟» فیگی که این رابطه را باور دارد، همچنان در تصویر رو به خواننده و به او نزدیک‌تر است و می‌گوید: کلمات توی ابرهای بالای سرمان را می‌خواند. فیلی با توضیحات فیگی می‌پذیرد که در کتاب است. فریاد خوشحالی سر می‌دهد و تصویرش بار دیگر رو به خواننده برمی‌گردد. گویا تصویرگر قصد داشته با نشان دادن اوج خوشحالی فیلی رابطه‌اش را با مخاطبانش پررنگ‌تر کند.

فیگی اما به این رابطه محدود بسنده نمی‌کند، تصمیم می‌گیرد هم خواننده‌اش را به بازی بگیرد و هم هیجان فیلی را چند برابر کند و می‌گوید می‌تواند کاری کند که خواننده یک چیزی بگوید به شرط آن که ادامه کتاب را با صدای بلند بخواند. خوشحالی و ذوق فیلی و شیطنت فیگی را کاملا در تصویر می‌توانیم ببینیم. فیگی می‌گوید: «آناناس» و خواننده هم طبق قولی که احتمالا داده بود، می‌خواند: «آناناس» فیلی و فیگی از این که توانسته‌اند با خواننده ارتباط برقرار کنند خیلی خوشحال می‌شوند. فیگی از فیلی می‌خواهد قبل از تمام شدن کتاب او هم یک بار این کار را تکرار کند. فیلی از تصور به پایان رسیدن کتاب خیلی غمگین می‌شود و اعتراض می‌کند که دلش نمی‌خواهد کتاب این قدر زود تمام شود و او باید فرصت داشته باشد چند بار دیگر بگوید «آناناس». در تصویر فیلی را می‌بینیم که پشتش را به خواننده و احتمالا نویسنده کرده و فریاد می‌زند: «کلی حرف دارم، حرف‌های بامزه، باز هم می‌خواهم بگویم آناناس»

فیگی اما جای قهر کردن یک راه حل تازه می‌یابد. آن‌ها خیلی مودب روبه روی خواننده‌اشان می‌ایستند و از او می‌خواهند آن‌ها را دوباره بخواند.

خواننده اگر دلش نیاید حرف فیلی و فیگی را نشنیده بگیرد و برگردد به آغاز کتاب، تازه معنای جمله اول فیگی را می‌فهمد: «دم شما گرم» گویی فیلی و فیگی شک نداشتند که دوباره خوانده خواهند شد.

کتاب «ما توی کتابیم» داستانی بسیار ساده و در عین حال تأثیرگذار و تفکر برانگیز است که با کلمات و جملات خیلی ساده و خلاصه نوشته شده است و تصویرها هم در عین سادگی در تکمیل معنای داستان بسیار راهگشا هستند.

کتاب «ما توی کتابیم» ظاهرا برای کودکان نوشته شده است؛ اما در عین حال داستانی است که به نحوی داستان ما آدم بزرگ‌ها هم هست. این که کتاب زندگی همه ما ورق‌های محدودی دارد و معلوم نیست زمانی که به آخرین صفحه آن می‌رسیم تا چه حد موفق شده باشیم کارهایی را که دوست داشتیم انجام بدهیم و این که همیشه کسی هست که دارد ما را نگاه می‌کند و داستان‌مان را می‌خواند.

کتاب «ما توی کتابیم» برنده دو جایزه و نامزده دریافت دو جایزه بوده و مناسب بچه‌های چهار سال به بالاست. از دیگر کتاب‌های این مجموعه می‌توان به کتاب‌های «ماشین سواری»، «روی سرت پرنده نشسته»، «ما حرف نداریم»، «خوشحال شدی؟»، «غافلگیربازی» و «من قورباغه‌ام تو چی؟» نام برد.

در کتاب «سردترین روز در باغ وحش» سیستم گرمایشی باغ‌وحش میلتون میدو خراب می‌شود و همه با کمک هم باید این مشکل را به شکلی حل کنند.

سردترین روز سردترین هفتهٔ سال است که در باغ‌وحش میلتون میدو سیستم گرمایشی از کار می‌افتد. آخر هفته هم هست و تا بخواهد درست شود حداقل سه روز طول می‌کشد. همه در حال یخ زدن هستند، به‌جز خرس قطبی که با غرور از جلوی جانوران دیگر رد می‌شود و به آن‌ها فخر می‌فروشد. راه حلی که به فکر آقای پیکلِز، مدیر باغ‌وحش، می‌رسد این است که هر مسئول نگهداری، جانور خودش را با خود به خانه ببرد و اول هفته که سیستم گرمایشی درست می‌شود برگرداند. ادامهٔ کتاب داستان جانورانی است که به خانهٔ انسان‌های نگهدارندهٔ خود رفته‌اند و ماجراهایی که در این موقعیت دور از ذهن و عجیب رخ می‌دهد. آخر هفته می‌گذرد و جانوران با خاطرهٔ خوش به باغ‌وحش بر می‌گردند، اما مدیر و نگهدارنده‌های باغ‌وحش مطمئن می‌شوند که دیگر هرگز نباید این تجربه را تکرار کنند و تلاش می‌کنند کمک مالی برای تهیهٔ تعداد زیادی پتو و کیسهٔ آب گرم جمع‌آوری کنند تا دفعهٔ بعد که سیستم گرمایشی از کار می‌افتد از آن‌ها استفاده کنند.

درباره نویسنده و تصویرگر کتاب «سردترین روز در باغ وحش»

«آلن راسبریجر» روزنامه‌نگار شناخته شده انگلیسی است و مدتی نیز سردبیر روزنامه گاردین بوده است. «سردترین روز در باغ‌حش» یکی از سه کتاب او برای کودکان است که داستان آن‌ها در یک باغ‌وحش می‌گذرد و اولین تجربهٔ او در حوزه نویسندگی ادبیات کودکان است. راسبریجر در این مجموعه، باغ‌وحش که فضایی آشنا و جذاب برای کودکان است را به عنوان مکان مرکزی داستان‌هایش انتخاب کرده است و در هر داستان با زبان طنز سلسله رخدادهای پشت هم و پیچیده‌ای را که یک رخداد ساده سرآغازشان بوده است روایت می‌کند.

«بن کورت» تصویرگر انگلیسی کتاب‌های کودکان است. تصاویر او تکمیل‌کننده داستان‌های آلن راسبریجر هستند و کودک را به شخصیت‌ها نزدیک‌تر می‌کنند.

کتاب‌های «بدبوترین روز باغ‌وحش» و «شلوغ‌ترین روز باغ‌وحش» کتاب‌های دیگر این مجموعه سه جلدی هستند.

هر بار رخدادی در باغ‌وحش میلتون میدو آغاز یک دنیا رخداد پیچیده و در هم دیگر است که همه را از رییس باغ وحش تا مراقبین جانوران تا جانوران درگیر خود می‌کند. در کتاب «شلوغ‌ترین روز در باغ وحش» ایده به ظاهر آسان مدیر باغ‌وحش تبدیل به یک به‌هم ریختگی بزرگ می‌شود.

آقای راجا که هشت سال است از کرگدن باغ‌وحش مراقبت می‌کند پیش مدیر باغ‌وحش می‌رود تا برای یک روز به او اجازه دهد مسئول نگهداری جانور دیگری باشد. آقای پیکلِز از این ایده استقبال می‌کند و اجازه می‌دهد همهٔ نگهدارنده‌های جانوران برای یک روز جایشان را با هم عوض کنند. بی‌خبر از این‌که چه بی‌نظمی بزرگی در انتظارشان است. چون هر نگهدارنده فقط نگهداری از جانور خودش را بلد است و رفتارها و قلقش را می‌شناسد. نگهدارنده‌ها از پس نگهداری جانوران جدیدشان بر نمی‌آیند و همه چیز در باغ‌وحش به هم می‌ریزد. بی‌نظمی و شلوغی به بیرون از باغ‌وحش هم کشیده می‌شود و شهر را هم در هم می‌ریزد. بالاخره مدیر باغ‌وحش و نگهدارنده‌های جانوران موفق می‌شوند همه چیز را سر جایش برگردانند و آرامش را به باغ‌وحش برگردانند. از آن به بعد مدیر باغ‌وحش مطمئن می‌شود که هیچ‌وقت یک بار دیگر اجازه نخواهد داد مسئولین نگهداری جانوران جایشان را با هم عوض کنند.

درباره نویسنده و تصویرگر کتاب «شلوغ‌ترین روز در باغ وحش»

«آلن راسبریجر» روزنامه‌نگار شناخته شدهٔ انگلیسی است و مدتی نیز سردبیر روزنامهٔ گاردین بوده است. «سردترین روز در باغ‌حش» یکی از سه کتاب او برای کودکان است که داستان آن‌ها در یک باغ‌وحش می‌گذرد و اولین تجربهٔ او در حوزهٔ نویسندگی ادبیات کودکان است. راسبریجر در این مجموعه، باغ‌وحش که فضایی آشنا و جذاب برای کودکان است را به عنوان مکان مرکزی داستان‌هایش انتخاب کرده است و در هر داستان با زبان طنز سلسله رخدادهای پشت هم و پیچیده‌ای را که یک رخداد ساده سرآغازشان بوده است روایت می‌کند.

«بن کورت» تصویرگر انگلیسی کتاب‌های کودکان است. تصاویر او تکمیل‌کنندهٔ داستان‌های آلن راسبریجر هستند و کودک را به شخصیت‌ها نزدیک‌تر می‌کنند.

کتاب‌های «سردترین روز باغ‌وحش» و «بدبوترین روز باغ‌وحش» کتاب‌های دیگر این مجموعهٔ سه جلدی هستند.

در کتاب «بدبوترین روز در باغ وحش» دفع فاضلاب در باغ‌وحش میلتون میدو آغاز یک ماجرای پیچیده و در هم دیگر است که همه را از رییس باغ وحش تا مراقبان جانوران و خود جانوران درگیر خود می‌کند.

در کتاب «بدبوترین روز در باغ وحش» در گرم‌ترین روز سال بیرون از باغ‌وحش میلتون میدو یک اتوبوس در چاله‌ای بزرگ روی لوله‌های فاضلاب می‌افتد. لوله‌ها را می‌بندند تا کار تعمیرات پیش برود. و این آغاز دردسرهای باغ‌وحش است. با مدفوع جانوران چه باید کرد؟ نگهدارنده‌های جانوران هر کدام سعی می‌کنند به روشی از شر مدفوع جانوران خود خلاص شوند و این آغاز کلی دردسر است و بو همه‌یی باغ‌وحش را بر می‌دارد. بالاخره راهکاری به ذهن آقای پیکلِز، مدیر باغ‌وحش، می‌رسد. با کمک جانوران اتوبوس را از چاله در می‌آورد تا بشود لوله‌ها را تعمیر کرد. سیستم فاضلاب دوباره راه می‌افتد و همه نفسی راحت می‌کشند.

درباره نویسنده و تصویرگر کتاب «بدبوترین روز در باغ وحش»

«آلن راسبریجر» روزنامه‌نگار شناخته شده‌ انگلیسی است و مدتی نیز سردبیر روزنامه‌ی گاردین بوده است. «سردترین روز در باغ‌حش» یکی از سه کتاب او برای کودکان است که داستان آن‌ها در یک باغ‌وحش می‌گذرد و اولین تجربه‌ی او در حوزه‌ی نویسندگی ادبیات کودکان است. راسبریجر در این مجموعه، باغ‌وحش که فضایی آشنا و جذاب برای کودکان است را به عنوان مکان مرکزی داستان‌هایش انتخاب کرده است و در هر داستان با زبان طنز سلسله رخدادهای پشت هم و پیچیده‌ای را که یک رخداد ساده سرآغازشان بوده است روایت می‌کند.

«بن کورت» تصویرگر انگلیسی کتاب‌های کودکان است. تصاویر او تکمیل‌کننده‌ داستان‌های آلن راسبریجر هستند و کودک را به شخصیت‌ها نزدیک‌تر می‌کنند.

کتاب‌های «سردترین روز باغ‌وحش» و «شلوغ‌ترین روز باغ‌وحش» کتاب‌های دیگر این مجموعه‌ سه جلدی هستند.

کتاب «جک و نگرانی گنده‌بک» داستان پسری به نام جک است که عاشق ترومپت نواختن است و حالا بعد از چند هفته انتظار قرار است در نخستین کنسرتش بنوازد اما نگران است که اگر در نواختن اشتباه کند مادرش دیگر دوستش نداشته باشد.

نگرانی جک هر لحظه بزرگ و بزرگ‌تر می‌شود و مدام تعقیبش می‌کند. حالا او با نگرانی‌اش چه می‌کند؟! آیا او تنها کسی است که نگرانی دارد؟!

این کتاب با تصاویر بی‌نظیر خود برای کودکانی که ترس از شکست خوردن و طرد شدن از طرف خانواده و یا دوستان خود را دارند مفید و لذت‌بخش است و به آن‌ها می‌آموزد چگونه بر استرس و اضطراب خود غلبه کنند

درباره نویسنده و تصویرگر کتاب «جک و نگرانی گنده‌بک»

سم زپاردی نویسنده و تصویرگر کتاب کودک مقیم انگلستان است. او از کودکی نقاشی می‌کرد و کار در کتاب‌فروشی را نیز تجربه کرده است و در حال حاضر برای کودکان می‌نویسد و تصویرگری می‌کند. «box nowehere» اولین کتاب تصویری او است. سم زپاردی از اکریلیک آبرنگ، مداد، جوهر و کولاژ برای تصویرگری استفاده می‌کند.

کاربردها و فعالیت ها

پیش از بلندخوانی، از کودک بپرسید:

چه چیزی باعث استرس او می‌شود و علت آن چیست؟

وقتی استرس دارد چه نشانه‌هایی در رفتار و ظاهرش دیده می‌شود؟

در زمان استرس صحبت کردن با چه کسی او را آرام می‌کند؟

پس از بلندخوانی، از او بپرسید:

چه چیزی باعث شد تا نگرانی جک کوچک و کوچک‌تر شود؟

سپس از او بخواهید عامل یا عواملی که باعث کاهش استرس در او می‌شود را بیابد و آن را بازگو کند.

کتاب «ما اینطوری زندگی می‌کنیم!» هفت کودک واقعی از هفت گوشه جهان، پرو، ژاپن، ایتالیا، ایران، هند، روسیه و اوگاندا در محدوده سنی هفت تا یازده ساله از «خود» می‌گویند.

از آن چیزهایی که «من» آن‌ها را در دل این جهان بیکران ساخته است. دست مخاطب را می‌گیرند و از پنجره‌ای که گشوده‌اند او را به تماشای زندگی «روزمرهٔ خود می‌برند. با تصویری از خانه‌هایشان قصه شروع می‌شود آپارتمان‌های بلند تا کپرهای روستایی با چوب و گِل. و بعد کسانی که با آن‌ها زندگی می‌کنند، پدر و مادر و خواهر و برادر. می‌توان تفاوت‌های ظاهری از لباس تا رنگ پوست و مو را در این قاب دید. لباس‌های فرم مدرسه، صبحانه و ناهار و شام متفاوت، مسیر خانه تا مدرسه هم بخشی از هویت جغرافیایی دلپذیر این هفت کودک است. معلم‌ها کنار تابلو و همکلاسی‌ها پشت میز از دیگر وجوهات مشترک جهان این کودکان هستند، بازی، کمک در خانه، اوقات فراغت و محل خواب و هر کاری که طی روز یا شب انجام می‌دهیم.

جهانی پر از شباهت و با تفاوت‌های شگفت‌انگیز به مثابه یک آلبوم. که می‌توان مشاهده کرد، ارزیابی و حتا قیاس کرد.

مفاهیم اصلی در کتاب «ما اینطوری زندگی می‌کنیم!»

من/دیگری شباهت/تفاوت خانه/خانواده مکان جهان مرز رنگ اشتراک

تکنیک‌های کاربردی در کتاب «ما اینطوری زندگی می‌کنیم!»

مشاهده‌گری ارزیابی قیاس

در جلسات آغازین کلاس‌های فلسفه برای کودکان زیر سن مدرسه بازی وجود دارد به نام «من کی هستم؟» کودکان خود را تعریف می‌کنند نام‌شان، علایق‌شان، روزمره‌شان، محل تولدشان، بازی‌های موردعلاقه، غذاهای دوست‌داشتنی و هر آن‌چه که می‌تواند آن‌ها را در این جهان منحصر به فرد کند. کتاب «ما این طوری زندگی می کنیم!» یک محرک گفتگوی بسیار مناسب و الگوی کاربردی برای چنین بازی‌هایی است تا کودکان بتوانند هویت فردی خود را در دل زندگی اجتماعی تعریف کنند. «من» خود را بشناسند و از تفاوت‌ها لذت ببرند. توجه کودکان به راهکارهای متفاوت برای پاسخ به نیازهایی اولیه انسانی مثل خانه، لباس، مدرسه، غذا و بازی مبتنی بر جغرافیا جلب می‌شود و درک روشن‌تری از عوامل تفاوت‌زا خواهند یافت.

کتاب «من قورباغه‌ام تو چی؟» یکی دیگر از کتاب‌های مجموعه داستان‌های فیلی و فیگی است که به همراه تصویرهای زیبا و جذاب ذهن مخاطب کودکِ خود را با یکی دیگر از مفاهیم ظاهرا ساده اما در عین حال پیچیده و مهمی آشنا می‌کند که هر انسانی از کودکی تا بزرگسالی با آن درگیر است.

کتاب «من قورباغه‌ام تو چی؟» با صدای قورقور شروع می‌شود. در صفحه بعد فیلی را می‌بینیم که روی سرش یک علامت سوال هست و می‌خواهد بفهمد صدای قورقور از کجا می‌آید. بلافاصله فیگی با یک پرش، قورقورکنان خود را به فیلی می‌رساند. تصویر با نقطه چین‌هایی جهت پرش فیگی را نشان می‌دهد. فیلی سردرگم ایستاده و فیگی همچنان قورقور کنان دورش می‌چرخد و می‌پرد. اگر خواننده نقطه‌چین‌ها را دنبال کند، متوجه ارتفاع زیاد پرش فیگی می‌شود که حتی از بالای سر فیلی هم می‌گذرد. فیگی خودش را قورباغه معرفی می‌کند. فیلی ساده‌اندیشانه دوستش را نگاه میکند و میگوید من فکر می‌کردم خوک باشی. چون شبیه خوک‌ها هستی. اما فیگی نمی‌خواهد دست از قورباغه بودن بردارد و دست به دامن تحلیلی کودکانه می‌شود که قبلا خوک بودم و از پنج دقیقه پیش قورباغه شده‌ام.

کتاب «من قورباغه‌ام تو چی؟» به همین سادگی مساله هویت و ترس از دست دادن آن را برای کودکان بیان می‌کند. فیلی یکدفعه دچار هراس میشود که نکند او هم مثل دوستش تبدیل به قورباغه شود و مجبور شود صبح تا شب این ور و آن ور بپرد و مگس شکار کند؟ تصویر به زیبایی درماندگی و ترس فیلی و در عین حال شیطنت و بازیگوشی فیگی را نشان می‌دهد. وقتی فیلی از ترس به گریه می‌افتد، فیگی اعتراف می‌کند که همه کارهایش ادا بوده و از او هم می‌خواهد ادا در بیاورد و در جواب فیلی که نمی‌داند ادا یعنی چه می‌گوید: «یعنی کارهایت شبیه یک چیزی به جز خودت باشد.» و از این‌جا به بعد، طنز داستان دوچندان می‌شود و کنایه‌ای می‌شود به زندگی آدم بزرگ‌هایی که همیشه خدا ادا در می‌آورند! با این همه فیلی باز هم حاضر نمی‌شود ادای قورباغه دربیاورد و بعد از اصرارهای فیگی تصمیم می‌گیرد ادای گاو را دربیاورد.

کتاب «من قورباغه‌ام تو چی؟» با پایانی خلافانه قصد دارد به تمام کودکان در هر سنی و حتی به آدم‌بزرگ‌ها بیاموزد که انسان باید هر کاری را مطابق با نوع شخصیت خود انجام بدهد و از تکرار بپرهیزد؛ حتی در کاری مثل ادا درآوردن هم باید خلاق بود و ادای چیزی یا کسی را درآورد که به شخصیت خود انسان نزدیک‌تر است مثل فیلی که عوض ادای قورباغه را درآوردن، تصمیم گرفت ادای گاو را دربیاورد.

کتاب «من قورباغه‌ام تو چی؟» در فهرست کتاب‌های پرفروش قرار دارد و برای کودکان چهارسال به بالا مناسب است.

با چه کسانی یا چه چیزهایی بزرگ می‌شویم؟ در کتاب «با هم بزرگ شدیم درخت‌ها و من» راوی با درخت‌ها بالیده است. او از زندگی‌ای می‌گوید که شاهد سال‌های سپری شدن‌اش درخت‌ها هستند.

اولین شعر کتاب «با هم بزرگ شدیم درخت‌ها و من»، روایت‌گر یک سالگی او و خواب‌اش، روی پای مادر و زیر پای نارونی است. اولین سالروز آمدن‌اش، آسمان بالای سرش سبز است. راوی با دیدن درخت‌ها آغاز کرده و ما هم با دیدن درخت‌ها و روایت‌اش از این خواب، کتاب را آغاز می‌کنیم. در ادامه با او در راه‌اش همراه می‌شویم و درخت‌های بیشتری می‌بینیم و از افرا و نارون و بلوط و سرو تا پربرگی و بی‌برگی درخت‌ها. او زندگی‌ای را با درخت‌ها گذرانده، با دوستی با آن‌ها. تمامی لحظه‌های زندگی راوی به دیدن و اندیشیدن دربارهٔ درخت‌ها می‌گذرد و کتاب با مرگ درخت‌ها و جای خالی‌شان پایان می‌گیرد. اما گوشه‌ای از قلب راوی همیشه سبز می‌ماند چون او با درخت‌ها بزرگ شده است.

مجموعه شعر «با هم بزرگ شدیم درخت‌ها و من» روایت‌گر زندگی با درختان است. زندگی‌ای که بدون حضور درخت‌ها خالی و بی‌روح می‌شود. راوی از همه تجربه‌هایی می‌گوید که با درخت‌ها گذرانده، لحظه‌هایی که بی‌درخت‌ها رنگ نمی‌گرفت و حالا درخت‌ها کم‌کم از کنارش می‌روند، بریده و قطع می‌شوند. شعرها، نوجوان امروز را به فراموش شده‌ترین بخش زندگی‌شان توجه می‌دهد، به درخت‌ها که در کوچه‌ها و خیابان‌ها هر روز می‌بینند و از کنارشان می‌گذرند و به او یادآوری می‌کند که زیستن و بزرگ شدن با درخت‌ها چه تازه و زیبا خواهد بود و بدون آن‌ها زندگی جای خالی بزرگی خواهد داشت.

درباره شاعر کتاب «با هم بزرگ شدیم درخت‌ها و من»

صفورا نیری، شاعر کودک و نوجوان و همچنین بزرگسال است. از آثار او برای کودکان می‌توان به کتاب «سرخ و صورتی»، کتاب «من آبی من سبز» و « مثل یک لبخند» اشاره کرد. کتاب «سرخ و صورتی» او در سال ۱۹۹۲ برنده دیپلم افتخار دفتر بین المللی کتاب کودک و نوجوان شد. صفورا نیری هفت مجموعه شعر برای بزرگسالان دارد.