بلاگ کتابک

«ولفی و فلای: گروه در حال فرار» جلد دوم مجموعه «ولفی و فلای» باز هم یک دردسر دیگر برای رناتا اتفاق می‌افتد. این‌بار او باید در مسابقه استعدادیابی مدرسه شرکت کند.

از نظر مادر و پدر رناتا او هیچ کاری بلد نیست و هیچ کاری انجام نمی‌دهد. اما رناتا خواندن کتاب و تنهایی را بیش از هر کار دیگری دوست دارد به ویژه کتابی درباره هلیکوپترها. اما رناتا نمی‌تواند همین‌طوری بنشیند توی خانه! پدر و مادرش او را می‌فرستند به کلاس تئاتر و رناتا نقش یک گرگ خوابیده را بازی می‌کند، آن هم نیم ساعت روی زمین. رناتا آن‌جا فلای را هم می‌بیند که انگار او هم استعدادی در تئاتر ندارد. یک روز که باز مادر و پدر به خانه عمو بابی می‌روند، رناتا خانه را خالی می‌بیند برای ساختن چیزی دیگر. این‌بار یک هلیکوپتر. اما باز سروکله مزاحم پیدا می‌شود. فلای در می‌زند و رناتا در را باز نمی‌کند. فلای هم خودش را از پنجره می‌اندازد توی خانه و از رناتا می‌خواهد تا به آهنگی که برای مسابقه استعدادیابی ساخته گوش دهد. رناتا هم با بی میلی می‌پذیرد و فلای می‌خواند و رناتا کمک‌اش می‌کند. حتی روی قابلمه ضرب می‌گیرد تا ریتم فلای درست شود! فلای هم برای‌اش از درقابلمه سنج می‌سازد و می‌گوید آن‌ها باید یک گروه شوند. این پیشنهاد برای رناتا بد نیست. حداقل از دست پدر و مادر و خواسته‌های‌شان برای شرکت در مسابقه استعداد یابی خلاص می‌شود اما درخواست‌های عجیب فلای تمامی ندارد. وقتی خانه صحنه کنسرت می‌شود و طرفداران به آن‌ها هجوم می‌آورند و ولفی (رناتا) و فلای سوار هلیکوپتر می‌شوند، دیگر همه چیز باورنکردنی‌تر چیزی است که رناتا فکرش را می‌کرده حتی باورنکردنی‌تر از سوار شدن آن‌ها به زیردریایی مقوایی در جلد اول. داستان این‌جا تمام نمی‌شود. هنوز شرکت در مسابقه استعدادیابی مانده. گروه ولفی و فلای جایزه را می‌برند یا نه؟

جلد دوم مجموعه «ولفی و فلای» خواننده را به یک سفر هیجان‌انگیز در زندگی ولفی و فلای دعوت می‌کند. دختری که همیشه دوست دارد در لاک خودش بماند و پسری که شلوغ و پر سرو صداست و هیچ دری به روی‌اش بسته نمی‌ماند. ترکیب این دو در هر جلد، ماجراهای بامزه و عجیبی را می‌آفریند. قدرت تخیل باورنکردنی فلای همه چیز را برای ولفی (رناتا) هم واقعی می‌کند. مادر و پدر رناتا حریف او نمی‌شوند، اما فلای به راحتی او را از لاک‌اش بیرون می‌کشد و دنیای‌اش را تغییر می‌دهد. این تغییر بدون مداخله در دنیای رناتا است و از ترکیب دنیای خودش و دنیای رناتا عجایبی می‌آفریند.

مجموعه «ولفی و فلای» نشان می‌دهد که لازم نیست کسی را تغییر بدهیم. باید یاد بگیریم چه‌طور با همه تفاوت‌های‌مان با هم راه بیاییم و همراه شویم و از ترکیب آن‌ها زندگی هر دوی‌مان را پر از شگفتی کنیم. جلد اول این مجموعه به نام «ولفی و فلای» از دنیای متفاوت کودکان می‌گوید.

درباره نویسنده و تصویرگر کتاب «ولفی و فلای: گروه در حال فرار»

کری فگن، نویسنده کتاب، از جوانی می‌نوشت. حتی آن زمان که برادرهای‌اش به ماهیگیری می‌رفتند و او به دنیال خلق داستانی برای خودش بود حالا برای کودکان و بزرگسالان می‌نویسد و برنده جایزه‌های بسیاری هم شده است.

زوئی سی، تصویرگر کتاب، وکیل است اما در کنارش تصویرگر و انیماتور است. او به قدرت واژه‌ها باور دارد اما گمان می‌کند هر جا واژه کم می‌آورد، تصویر موفق می‌شود.

یک سفر طبیعت‌گردی چه تجهیزاتی نیاز دارد؟ حواسمان باید به چه کارهایی باشد؟ کتاب «چگونه در اردو زندگی کنیم؟» راهنمایی برای سفر و کمپ زدن در طبیعت است.

کتاب «چگونه در اردو زندگی کنیم؟» با آن‌که کتابی قدیمی است، اطلاعات آن برای مخاطب علاقه‌مند به سفر و طبیعت‌گردی هم‌چنان کاربرد دارد. نویسنده با پرداختن به سرفصل‌های زیر تلاش کرده است به اغلب نکات مهم و مهارت‌های لازم در طبیعت‌گردی و کمپ زدن بپردازد: فهرست وسایل شخصی، زندگی در چادر، انواع چادر، زیرانداز، وسایل پخت و پز، وسایل و تجهیزات زندگی گروهی، وسایل خواب، مکان برپا کردن چادر، آب، اردوگاه، برپا کردن چادر، کندن علف‌ها، افروختن آتش، تیشه، اره، تهیهٔ غذا، مراقبت از خود، نظافت عمومی آشپزخانه، باقیماندهٔ غذاها، شستشو، چند گرهٔ مفید، بستن ستون‌ها، لوازم دست‌ساز اردویی، سلامت و امنیت داخل اردوگاه، ترک اردوگاه، کمک‌های اولیه.

توجه به اصول طبیعت‌گردی و مراقبت از طبیعت از ارزشمندی‌های کتاب «چگونه در اردو زندگی کنیم؟» است.

«دیوید هارود» در گذشته نویسندهٔ کتاب‌های کودک است بوده است و کارنامهٔ کاری‌اش در سال‌های اخیر بر کتاب‌های بزرگسالان با موضوع دامپروری متمرکز شده است.

کتاب «چگونه در اردو زندگی کنیم؟» با آن‌که محتوای جالب و ارزشمندی دارد، اما متاسفانه صفحه‌آرایی نامناسب و دست‌کاری در برخی تصاویر آن توسط ناشر، از جذابیت کتاب کاسته است.

کتاب «هیچ وقت، هرگز» داستان دختربچه است که دائم با خود می‌گوید چرا برایش اتفاق هیجان‌انگیزی نمی‌افتد در حالی که در اطرافش چیزهای هیجان‌انگیزی وجود دارد.

این کتاب، یک کتاب تصویری بسیار زیبا و پر محتوا است. تصاویر کتاب فراتر از جمله‌ها بوده و حاکی از اتفاق‌هایی است که در تضاد با جمله شخصیت داستان است که می‌گوید چرا برایش اتفاق‌های هیجان‌انگیزی نمی‌افتد.

در هر صفحه به شکل خلاقانه و شگفت‌انگیزی حیوان‌هایی از دل گندم‌زار پدیدار می‌شوند که مخاطب را کنجکاو کرده و به قدرت تفکر و تخیل کودک کمک می‌کند. دختربچه داستان با چشمان بسته از کنار همه این حیوان‌ها می‌گذرد و از بی‌توجهی او همه حیوان‌ها با تعجب دختربچه را دنبال می‌کنند. هر چه قدر که شخصیت داستان بی توجه است اما مخاطب داستان، توجه و هیجان بیشتری نشان می‌دهد تا حدی که مخاطب را به زبان می‌آورد تا به دختربچه داستان بگوید چه اتفاق‌های هیجان‌انگیزی کوچک و بزرگی در اطرافش هست.

«جو امپسن» با خلق این داستان و تصویرهای جذابش، مخاطب را به چالش می‌کشاند چالشی که به مخاطبش نکته‌ها و مفاهیم ارزشمندی را منتقل می‌کند. این کتاب با جمله‌های کوتاه و زبانی ساده ولی تصویرگری خلاق و زیبا، ضرورت توجه به محیط اطراف، کشف و بیان احساسات و هیجانات و لذت بردن را برای کودکان مطرح می‌کند. خالق این کتاب دقت و توجه را دستمایه داستانش قرار داده و با همذات پنداری مخاطب را همراه می‌کند و به کندوکاو می‌کشاند، به کندوکاوی که منجر به بازبینی خود و شناخت بهتر از خود می‌شود.

کتاب «هیچ وقت، هرگز» جوایز و افتخارات نام برده زیر را کسب کرده است:

Gold Moonbeam Children's Book Award for Preschool Picture Books Voted Kirkus Best Bokks of ۲۰۱۳ Nominated for the Kate Greenaway Medal ۲۰۱۴ Nominated for Biennale of Illustration, Bratislava, ۲۰۱۵

کتاب «کی همه چی را بلده؟» جلد اول از مجموعه داستان‌های پویان است که درباره مهارت شناخت. این مجموعه به کودکان درباره خودشان و نقاط قوت و ضعف‌شان شناخت می‌دهد.

پویان پسر هشت ساله‌ای که قرار است روز اول مهر به مدرسه برود، خیال می‌کند دیکتهٔ همهٔ کلمه‌هایی را که کلاس اول یادگرفته فراموش کرده، به همین دلیل نگران روز اول مدرسه و دیدن خانم معلم جدیدش است. اما انگار همان روز اول نظرش عوض می‌شود. خانم معلم به جای دیکته گفتن به بچه‌ها، آن‌ها را به صف می‌کند و می‌بردشان حیاط تا هم با هم آشنا شود، هم بداند هر کدامشان چه کاری را می‌توانند خوب و درست انجام بدهند، پویان نقاشی روی تی‌شرت کاغذی‌اش شکل آن‌ها را می‌کشد، همین خلاقیتش موجب می‌شود مورد توجه خانم معلم قرار بگیرد و تشویق بشود. همهٔ نگرانی پویان با تشویق خانم معلم و مبصر شدنش از بین می‌رود و یاد می‌گیرد هیچ کس نیست که همهٔ کارهایش را درست و بدون اشتباه انجام بدهد.

مجموعه داستان‌های پویان برای گروه سنی ب تألیف شده و به قصه‌های پویان پسر هشت ساله‌ای می‌پردازد که، کم کم مهارت‌هایی مثل: شناخت نقاط ضعف و قوت، مهارت حل مساله و کارگروهی، مهارت جرات‌ورزی و مهارت مقابله با مسخره شدن را یاد می‌گیرد. «کی همه چی را بلده؟»، «همکاری در یک روز شیری»، «ایست زورگویی ممنوع» و «ماسک کاغذی» چهار عنوان این مجموعه است.

گزیده‌هایی از کتاب

من دیکتهٔ خیلی از کلمه‌هایی را که پارسال می‌نوشتم یادم رفته است. من قیافهٔ کلمه‌ها یادم نمی‌ماند و موقع نوشتن همه را با هم قاطی می‌کنم، هر چقدر هم کتابم را زیر سرم می‌گذارم تا کلمه‌ها بروند توی سرم و شب خوابشان را ببینم و قیافه‌شان یادم بماند هیچ فایده‌ای ندارد. من شب‌ها فقط خواب همبرگر و پیتزا و لازانیا می‌بینم. چراغ اتاقم را خاموش می‌کنم و می‌پرم توی تختم، اما هرچقدر چشم‌هایم را بهم فشار می‌دهم خوابم نمی‌برد. به سرم می‌زند بروم سر یخچال و چند تا خیار با پوست بخورم تا دل درد بگیرم و فردا صبح بجای مدرسه با مامان بروم دکتر...

کتاب «همکاری در یک روز شیری» جلد دوم از مجموعه «داستان‌های پویان» است که به مهارت حل مساله و کار گروهی می‌پردازد.

پویان هوای ابری و بارش باران را دوست ندارد چون روزهایی که هوا بارانی است زنگ ورزش و زنگ‌های تفریح را باید توی کلاسش بماند. خانم معلم برای خوشحال کردن پویان و بقیه بچه‌ها که مجبور شده‌اند زنگ ورزش توی کلاس بمانند به آن‌ها پیشنهاد می‌کند که به چند گروه تقسیم شوند و هر گروه با هم یک کاردستی درست کنند. پویان و بقیهٔ بچه‌های گروه‌شان از همان اول، کاری را که هر کس باید انجام بدهد مشخص می‌کنند و بدون این که وقت تلف کنند و مزاحم کار کردن همدیگر بشوند شروع می‌کنند به درست کردن ابر و درخت و نرده و حیوان برای مزرعه‌شان. اما بردیا، دوست پویان، موفق نمی‌شود بچه‌های گروهش را راضی کند که توی کار هم دخالت نکنند، با هم دعوا و لجبازی نکنند و هر کسی همان کاری را انجام بدهد که بهتر بلد است. آخر سر هم نگفته معلوم است گروه برنده کدام گروه است دیگر...

مجموعه داستان‌های پویان برای گروه سنی ب تألیف شده که به قصه‌های پویان پسر هشت ساله‌ای می‌پردازد که کم کم مهارت‌هایی مثل: شناخت نقاط ضعف و قوت، مهارت حل مساله و کارگروهی، مهارت جرئت‌ورزی و مهارت مقابله با مسخره شدن را یاد می‌گیرد. «کی همه چی را بلده؟»، «همکاری در یک روز شیری»، «ایست زورگویی ممنوع» و «ماسک کاغذی» چهار عنوان این مجموعه است.

گزیده‌هایی از کتاب

من گاو و گوساله‌ها را می‌کشیدم و دست و پای گوسفندهایی را که فربد با پنبه برایشان پشم درست کرده بود و می‌چسباند روی مقوا. بقیهٔ بچه‌های گروهمان هم نرده‌ها را با مقوای قهوه‌ای می‌بریدند و می‌چسبانند کنار هم، برای دیوارهای مزرعه. اما بردیا مجبور بود همهٔ کارهای گروهشان را خودش یک نفری انجام بدهد. وقتی که رنگ کردن چمن‌های مزرعه‌مان تمام شد و نرده‌ها را هم چسباندیم، رفتیم سراغ درست کردن درخت برای گروه بردیا و بچه‌هایشان. بچه‌های گروه بردیا با هم لجبازی کرده بودند و همهٔ مقواهای سبزشان را پاره پاره کرده بودند. خانم معلم که سوت کشید وقت تمام! بردیا زد زیر گریه...

کتاب «ایست زورگویی ممنوع» جلد سوم از مجموعه «داستان‌های پویان» است که مهارت جرات‌ورزی را مطرح می‌کند.

پویان جثهٔ کوچکی دارد، به همین خاطر امید اذیتش می‌کند. امید به چند نفر از همکلاسی‌های دیگر پویان هم زور می‌گوید و خوراکی‌ها و وسایل آن‌ها را بدون اجازه برمی‌دارد. پویان از کارهای امید خیلی ناراحت است، اما چون زورش به امید نمی‌رسد مجبور است به حرف‌هایش گوش کند. بالاخره تصمیم می‌گیرد با خوردن خوراکی‌های مقوی خودش را تقویت کند و جلوی زورگویی‌های امید بایستد ولی از کارش نتیجه نمی‌گیرد. مامان که از ماجراهای توی مدرسه و زورگویی‌های امید خبردار می‌شود، راه درستِ مقابله کردن با زورگویی را به پویان یاد می‌دهد.

مجموعه داستان‌های پویان برای گروه سنی ب تألیف شده و به قصه‌های پویان پسر هشت ساله‌ای می‌پردازد که، کم کم مهارت‌هایی مثل: شناخت نقاط ضعف و قوت، مهارت حل مساله و کارگروهی، مهارت جرات‌ورزی و مهارت مقابله با مسخره شدن را یاد می‌گیرد. «کی همه چی را بلده؟»، «همکاری در یک روز شیری»، «ایست زورگویی ممنوع» و «ماسک کاغذی» چهار عنوان این مجموعه است.

گزیده‌هایی از کتاب

شب نمی‌توانستم توی تختم بخوابم، چون همه جای تختم استفراغی شده بود و مامان همه رختخواب‌هایم را شسته بود. روی زمین هم سخت خوابم می‌برد. خیلی طول کشید تا خوابم ببرد، اما تا صبح خواب می‌دیدم من و ماهان و سهند و آرش لباس مرد عنکبوتی پوشیدیم و تا امید به ما نزدیک می‌شود چهارنفری می‌پریم دورش و دیگر جرئت نمی‌کند هیچ کاری بکند، تازه یک داداش کلاس پنجمی هم داشتم که زورش از رئیس امید هم زیادتر بود، ولی وقتی از خواب بیدارشدم نه لباس مرد عنکبوتی داشتم، نه داداش. این قدر حالت تهوع داشتم که دلم نمی‌خواست صبحانه بخورم...

کتاب «ماسک کاغذی» جلد چهارم از مجموع داستان‌های پویان است که به موضوع مقابله با مسخره شدن می‌پردازد.

امید همکلاسی پویان عادت زشتی دارد که دوستانش را با اسم‌های نامناسب صدا می‌زند و برای هر کدامشان شعرهایی مسخره می‌سازد که زنگ‌های تفریح همهٔ بچه‌های کلاس با هم بخوانند و بخندند. پویان از این که امید برایش شعر ساخته و او را موشان صدا می‌زند و مسخره می‌کند خیلی ناراحت است اما کاری از دستش برنمی‌آید جز این که هر وقت عصبانی می‌شود پایش را بکوبد زمین و داد بکشد یا بزند زیر گریه.

بچه‌های دیگر هم یا عصبانی می‌شوند یا به تلافی کار امید بقیه را مسخره می‌کنند به جز سهیل که وقتی امید برایش شعر می‌سازد و بچه‌ها مسخره‌اش می‌کنند، فکر تازه‌ای به سرش می‌زند، از همان فکرهای بکری که بقیهٔ بچه‌ها افسوس می‌خورند چرا تا الان به فکر خودشان نرسیده.

مجموعه داستان‌های پویان برای گروه سنی ب تألیف شده و به قصه‌های پویان پسر هشت ساله‌ای می‌پردازد که، کم کم مهارت‌هایی مثل: شناخت نقاط ضعف و قوت، مهارت حل مساله و کارگروهی، مهارت جرات‌ورزی و مهارت مقابله با مسخره شدن را یاد می‌گیرد. «کی همه چی را بلده؟»، «همکاری در یک روز شیری»، «ایست زورگویی ممنوع» و «ماسک کاغذی» چهار عنوان این مجموعه است.

گزیده‌هایی از کتاب

«موشان موشان موشان کله‌اش خورده به کوشان». من هر وقت بچه‌ها دست می‌زدند و برایم از این شعرهای مسخره می‌خواندند ناراحت می‌شدم اما هر چقدر پا می‌کوبیدم روی زمین هیچ فایده‌ای نداشت. انگار هیچ کس من را نمی‌دید. ولی سهند وقتی برایش شعر:

«میمون ِ زشت دم‌دراز رفته بخره یه دونه غاز» را می‌خواندند به جای این که مثل من پایش را بکوبد زمین یا مثل اشکان داد بکشد، فقط می‌گفت: «من نه میمونم، نه زشتم، نه دم دراز». بعدش امید می‌رفت سراغ بچه‌ای دیگر و برایش شعر می‌خواند...

کتاب «رییس آزمایشگاه» داستانی است که می‌خواهد به این سوال پاسخ بدهد: رقابت بهتر است یا داستان رفاقت؟ زور گفتن بهتر است یا از ته قلب آواز خواندن؟

یک تازه وارد! مولاژ بدن، از راه نرسیده می‌خواهد زور بگوید. خیال می‌کند خیلی آدم است و همه باید به حرفش گوش بدهند. وسایل آزمایشگاه مانده‌اند با یک آدم‌نمای قلدر که هرآن ممکن است دل و روده‌اش بپرد بیرون، چه‌ بکنند. بگذارند بشود رییسشان؟ به این سادگی‌ها هم نیست. بدن انسان یک رقیب بی‌مغز دارد که باید در مبارزات انتخاباتی پشت سر بگذاردش. حالا وسایل به کی رای بدهند؟ اصلا رییس چه‌طوری باید باشد؟ یعنی امیدی هست که این دو تا رقیب کله‌خراب، از خر شیطان بیایند پایین و با هم آشتی کنند؟

مجموعه «وقتی ما نیستیم» یک فانتزی است؛ مکان، مدرسه و شخصیت‌ها، سرایدار و ابزار و لوازم آزمایشگاه مدرسه‌اند.

هر روز بعد از تعطیل شدن مدرسه، سرایدار همه جا را تمیز و مرتب می‌کند، درها را می‌بندد و قفل می‌زند و می‌رود ته حیاط توی اتاق خودش. اما در آزمایشگاه، تازه اول داستان است! ابزار و وسایل، از مولاژ بدن انسان و اسکلت گرفته تا لوله آزمایش و فنر و همزن، می‌آیند وسط و هر بار یک بساطی راه می‌اندازند. آن‌وقت گاهی که از دستشان در می‌رود و از خودشان نشانه‌ای به‌جا می‌گذارند، همه چیز می‌افتد گردن سرایدار! بعضی موقع‌ها هم که خراب‌کاری به بار می‌آورند و باز کاسه کوزه‌ها سر سرایدار می‌شکند. خودش فکر می‌کند یکی می‌خواهد سکته‌اش بدهد. کم مانده که دیوانه بشود ولی هر چه به مدیر و ناظم می‌گوید توی این آزمایشگاه یه خبرهایی هست کسی حرفش را باور نمی‌کند…

مجموعه «وقتی ما نیستیم» شامل «اژدهای آزمایشگاه»، «آتشفشان آزمایشگاه» و «رییس آزمایشگاه» است. در این داستان‌ها به موازات تلاش برای ایجاد لذت و سرگرمی، مقداری هم آموزش در کار تزریق شده. شاید هم بعد از خواندن داستان‌ها، بچه‌ها جور دیگری به آزمایشگاه مدرسه‌شان نگاه کنند!

درباره نویسنده و تصویرگر کتاب «اژدهای آزمایشگاه»

آویسا شرفی فارغ‌التحصیل رشته الکترونیک است و از سال ۸۵ کار در حوزه ادبیات کودک و نوجوان را با همکاری برخی از نشریات شروع کرده است.

مجتبی حیدرپناه تصویرگر مجموعه «وقتی ما نیستیم» متولد سال ۱۳۶۹ در آباده، دانش‌آموخته رشته ‌نقاشی است و هم اکنون به عنوان کارتونیست فعالیت می‌کند و در مسابقه‌های بین‌المللی از کشورهایی مثل آرژانتین، برزیل، مکزیک، ایتالیا، چین جایزه برده است. از دیگر آثار تصویرگری او برای کودکان مجموعه «بچه‌محل نقاش‌ها» را می‌توان نام برد.

کتاب «لطیفه‌های سر و ته» را اگر دل‌تان خواست سر و ته بخوانید! اصلا سر و ته بگیرید دست‌تان، از آخر شروع‌اش کنید و در آغاز تموم‌اش.

کتاب قلقلک‌تان می‌دهد برای تجربه موقعیت‌های متفاوت که گاهی بامزه است، گاهی احمقانه و گاهی عجیب! خنده کارکردش همین است! کج و کوله کردن دنیا و دادن دیدی متفاوت از پیرامون‌تان به شما. کودکان از دست گرفتن و خواندن این لطیفه‌ها لذت خواهند برد. برای‌شان تازگی خواهد داشت چون طراحی کتاب‌ها هم متفاوت هستند. از روی جلد و پشت جلد که همه چیز سر و ته است تا لطیفه‌ها و تصویرگری‌اش که یکی پاهایش بالاست، سرش پایین است و دیگری برعکس! بستگی دارد کودک کتاب را از کدام طرف دستش بگیرد. در این سه کتاب، کودکان می‌خندند، موقعیت‌های متفاوتی را تجربه می‌کنند و یک عالمه لطیفه می‌خوانند که نمونه‌اش را، پیش از این شنیده‌اند، خوانده‌اند و شاید نخستین‌بارشان باشد که می‌خوانند. کتاب مجموعه‌ای از لطیفه‌های خوب را برای کودکان گردآوری کرده است.

کتاب «لطیفه‌های سر و ته» سه جلدی است و در هر جلد یک یا چند تصویرگر، همراه با لطیفه‌ها در یک فریم آن را بازنمایی کرده‌اند. تصاویر نيز به اندازه متن قابل دیدن و خواندن و لذّت هستند.

«غول قوطی ماکارونی» از یک قوطی معمولی ماکارونی بیرون می‌آید. آرماند در کارخانه تولید ماکارونی مسئول کنترل کیفیت است و از یکی از همین قوطی‌ها یک غول زرد ماکارونی بیرون می‌آید.

در اولین صفحه در سه قاب تصویر، سه‌ مرحله‌ی تولید مواد و تهیه این قوطی‌های ماکارونی را می‌بینیم. در صفحه‌ی دوم باز سه قاب تصویر دیگر در یک صفحه و در تصویر پایانی صفحه‌ی دوم، آرماند به ما معرفی می‌شود. باز هم همین قاب تصویرها در صفحه‌های بعدی تا برسیم به خانه‌ی آرماند که گرسنه است و یکی از قوطی‌های ماکارونی را باز می‌کند. این قاب‌های پی در پی تصویر به ما چه می‌گویند؟ غولی که از قوطی بیرون آمده می‌تواند دو آرزو را برآورده کند و پیشنهادهای جالبی به آرماند می‌دهد از زندگی ابدی، تا سفر به فضا، یک قصر، یک زیردریایی و ماشین مسابقه. اما فکر می‌کنید آرزوی آرماند چیست؟ آرماند یک چمنزار می‌خواهد و برای آروزی دوم‌اش یک غذای مفصل مانند پادشان گذشته. در این میز غذا، هیچ خوراک کنسروی‌ای نمی‌بینید. ماجرا این‌جا تمام نمی‌شود. همه چیز خوب پیش می‌رود تا این‌که غول می‌خواهد برگردد توی قوطی اما نمی‌تواند و مجبور می‌شود بیرون بماند. حالا نوبت آرماند است که یک آروزی او را برآورده کند. فکر می‌کنید غول چه می‌خواهد؟ غول یک رودخانه خنک می‌خواهد که پاهای‌اش را توی‌اش بگذارد. همان آبی که در چمنزار آرماند است.

کتاب «غول قوطی ماکارونی» از آرامشی می‌گوید که زندگی مدرن و صنعتی از ما گرفته است. از چمنزار و غذای شاهانه‌ای که هیچ خوراک صنعتی‌ای در آن نیست. آرزوهای دو شخصیت این کتاب همه در واقعیت هم دست‌یافتنی هستند اما در دنیای مدرنی که این دو اسیرش شده‌اند برای‌شان دور از ذهن به نظر می‌رسد. این گذشته است که آرماند دوباره آروزی‌اش می‌کند و یک غول مدرن این‌بار برآورده‌اش می‌کند و گذشته را برمی‌گرداند. آرماند سفر به آینده و رفتن به فضا و زندگی ابدی نمی‌خواهد، آرماند آروزی چمنزاری با گل و پروانه و گوسفند و درخت دارد.. آن‌چه در این کتاب درون این کنسروها رفته است، ماکارونی نیست، زندگی است و قاب‌های تصویر در صفحه‌های کتاب این فشار را نشان می‌دهند دریک زندگی صنعتی.

«غول قوطی ماکارونی» یک کتاب تصویری زیبا و عمیق است.