بلاگ کتابک

کتاب «بغلم کن» درباره بچه کاکتوسی است که با خانواده‌اش متفاوت است و برخلاف آن‌ها دوست دارد بغل شود.

در کتاب «بغلم کن» خانواده بچه کاکتوس نمی‌خواهند نیاز متفاوت او را برآورده کنند و او به دنبال دوستی می‌گردد که مانند خودش بغل کردن را دوست داشته باشد. کتاب «بغلم کن» درباره دنبال کردن چیزی است که فکر می‌کنیم بیش از همه چیز اهمیت دارد، حتی اگر همه بگویند رهایش کنیم.

کاکی کاکتوس کوچکی است که در میان خانواده کاکتوسی‌اش زندگی می‌کند. یک خانواده بزرگ و مشهور که دوست دارند همیشه درست رفتار کنند و خوب به نظر بیایند. اعضای خانواده کاکی معتقد هستند هیچ‌کس نباید مزاحم دیگری بشود و باید فاصله‌شان را از هم حفظ کنند و برای همین نمی‌فهمند کاکی دوست دارد بغل شود. یک روز کاکی یک دوست بادکنک پیدا می‌کند، اما متاسفانه دوستی آن‌ها عاقبت خوبی ندارد. خانواده کاکی او را سرزنش می‌کنند و باز هم متوجه نیاز او نمی‌شوند. کاکی خانواده‌اش را ترک می‌کند تا باز هم دنبال دوست بگردد؛ اما هیچ‌کس او را نمی‌پذیرد. پس کاکی تنهایی را انتخاب می‌کند، تا این‌که یک روز به یک بچه سنگ بر می‌خورد که او هم عاشق بغل کردن است و آن‌ها با هم دوست می‌شوند و دیگر تنها نیستند.

متن کتاب «بغلم کن» ساده و روان است. تصاویر کتاب متن را تکمیل کرده‌اند و تصویرگر توانسته‌ است به سادگی احساسات شخصیت‌ها را به خوبی نشان ‌دهد. کتاب «بغلم کن» برای بلندخوانی مناسب است.

درباره نویسنده و تصویرگر کتاب «بغلم کن»

«سیمونا چیرالئو» زاده ایتالیاست و پس از فعالیت در عرصه انیمیشن و تبلیغات، تصویرگری و نویسندگی کتاب‌های کودکان را آغاز کرد. کتاب «بغلم کن» اولین کتاب اوست.

درباره مترجم کتاب «بغلم کن»

«عذرا جوزدانی» از نویسندگان و مترجمان پرکار و شناخته شده ادبیات کودکان و نوجوانان است. وی در حال حاضر سرویراستار و عضو شورای برنامه‌ریزی کتاب‌های میچکا (واحد کودک انتشارات مبتکران) و داور فهرست لاکپشت پرنده است.

کاربردها و فعالیت ها

پس از بلندخوانی کتاب با پرسیدن پرسش‌هایی مانند موارد زیر، با کودکان یک گفتگو شکل دهید:

چه زمان‌هایی دوست دارید بغل شوید؟

تابه‌حال شده دلتان بغل شدن بخواهد، اما کسی شما را بغل نکند؟ چه کار کردید؟

آیا همیشه دوست دارید بغل شوید؟ آیا دوست دارید همه شما را بغل کنند؟ چه موقع‌هایی دوست ندارید؟ در آن مواقع اگر کسی بخواهد شما را بغل کند چه می‌کنید؟

تابه‌حال کسی را بغل کرده‌اید؟ چه کسی؟ از کجا فهمیدید که آن فرد به بغل شدن نیاز دارد؟

از سال ۲۰۰۴ توسط یک مرد جوان استرالیایی پویشی به نام «بغل مجانی» در جهان شروع شد. افراد علاقمند در یک روز مشخص در یک مکان می‌ایستند و تابلویی که روی آن نوشته است «بغل مجانی» را در دست می‌گیرند و آماده‌اند هر رهگذری را که علاقمند است بغل شود را بغل کنند. می‌توانید متناسب با شرایط جامعه خود، روزی را به نام روز «بغل کردن» نامگذاری کنید و برنامه‌هایی را برای آن تدارک ببینید.

به بهانه این کتاب می‌توانید با انواع کاکتوس‌ها و ساکولنت‌ها آشنا شوید و از آن‌ها نگهداری کنید. به همراه کودکان درباره تفاوت کاکتوس‌ها و ساکولنت‌ها جستجو کنید، تعدادی از آن‌ها را تهیه کنید و سپس در اینترنت به کمک تصاویر دنبال نام آن‌ها بگردید. می‌توانید تابلوی مشخصات برای هرکدام بسازید و حتی نامی خودمانی برای آن‌ها انتخاب کنید. با کمک گلدان‌هایتان نمایش کتاب را نیز می‌توانید اجرا کنید. نوازش گیاهانتان هم یادتان نرود، حتی آن‌هایی که خار دارند هم محبت نیاز دارند.

داستان کتاب «با پرنده‌ها» داستان آشنای این دوران است. داستان جنگ و مهاجرت‌های اجباری با امید یافتن خانه‌ای امن.

دو کودک همراه پدر و مادر خود در شهری ساحلی با امنیت و شادی زندگی می‌کنند، تا این‌که در سرزمینشان جنگ آغاز می‌شود. پدرشان کشته می‌شود و مادر خانواده تصمیم می‌گیرد همراه کودکان به کشوری دیگر مهاجرت کند تا خانه‌ای امن داشته باشند. آن‌ها راهی طولانی را طی می‌کنند، از مرزهای مختلف و دریاها می‌گذرند تا به سرزمین جدید که شنیده‌اند متفاوت با کشور خودشان، اما امن است برسند. پرندگان هم همراه آن‌ها مهاجرت می‌کنند، اما مجبور نیستند از مرزها بگذرند.

«با پرنده‌ها» کتابی تاثیرگذار است که با متن و تصاویری دلنشین، داستانی پر درد و در عین حال پر از امید و شجاعت را روایت می‌کند. کودکانی که در سرزمین‌های دارای جمعیت قابل توجه مهاجرین زندگی می‌کنند، مانند کشور ایران، با خواندن این کتاب، به خوبی با سرگذشت دشوار مهاجران آشنا می‌شوند. داستان کتاب برای کودکان خانواده‌هایی که در حال تغییر محل زندگی و یا تغییر بزرگی در شرایط قبلی زندگی‌شان هستند نیز مناسب است.

«فرانچسکا سانا» اهل ایتالیاست و کتاب «با پرنده‌ها» اولین کتاب این تصویرگر جوان است. او این کتاب را پس از گفتگوهای بسیار با کودکان و بزرگسالان مهاجری که در سال‌های اخیر وارد اروپا شده‌اند نوشته و تصویرگری کرده است. کتاب او مورد توجه گسترده مخاطبان قرار گرفته است. سانا به تصویرگری مجلات و نشریات نیز می‌پردازد.

کتاب «با پرنده‌ها» برای بلندخوانی مناسب است.

کاربردها و فعالیت ها

پس از بلندخوانی کتاب با پرسیدن پرسش‌هایی مانند موارد زیر، با کودکان یک گفتگوی گروهی شکل دهید:

تفاوت سفر با مهاجرت را می‌دانید؟

آیا خانواده شما از شهری به شهر دیگر یا از کشوری به کشور دیگر مهاجرت کرده است؟ آیا خانواده‌ای را می‌شناسید که این تجربه را داشته باشد؟

چرا آدم‌ها مهاجرت می‌کنند؟

اگر روزی از این شهر یا از این کشور مهاجرت کنید دلتان برای چه چیزهایی و چه کسانی تنگ می‌شود؟

فکر می‌کنید مهاجرانی که از شهرها یا کشورهای دیگر پیش ما آمده‌اند دلشان برای چه چیزی تنگ شده است؟

اگر کودکی از یک خانواده مهاجر (از شهر یا کشوری دیگر) در میان کودکان دارید، یا بزرگسالی که بتواند با کودکان ارتباط مناسب برقرار کند، از او بخواهید در صورت تمایل، تجربه‌اش را با بقیه کودکان به اشتراک بگذارد. کودکان می‌توانند سوالات هم‌دلانه از او بپرسند: دلش برای چه چیزی تنگ شده است؟ چه چیزی را در جای جدید دوست دارد؟ تابه‌حال موضوعی بوده که در جای جدید ناراحتش کند؟ فکر می‌کند دیگران باید چه رفتاری داشته باشد تا او هم در جای جدید خوشحال باشد؟

از کودکان بپرسید اگر قرار باشد محل زندگی‌شان را تغییر دهند، دوست دارند چه جور جایی زندگی کنند؟ از آن‌ها بخواهید تصورات خود را بنویسند یا نقاشی کنند.

«پس این حیوان‌ها کجا رفتند؟» کتابی تصویری است که با درون‌مایه طنزآلودش مورد توجه کودکان قرار می‌گیرد.

گروهی از جانوران دور هم جمع شده‌اند. یک شیر گرسنه هم بین آن‌هاست. جانوران یکی یکی ناپدید می‌شوند. چه اتفاقی برای آن‌ها افتاده است؟ اولین حدسی که می‌زنیم این است که توسط شیر گرسنه خورده شده‌اند. اما نه! بعد از روشن شدن چراغ‌ها می‌بینیم که جانوران برای شیر گرسنه تولد گرفته‌اند و خواسته‌اند او را غافلگیر کنند. شیر دوباره چراغ‌ها را خاموش می‌کند و جانوران دوباره ناپدید می‌شوند. در صحنه بعد یک دایناسور بزرگ که دیر به مهمانی رسیده سر و کله‌اش پیدا می‌شود و شیر هم ناپدید می‌شود. آخر کار تنها یک لاک‌پشت گرسنه می‌ماند و یک تکه کیک بزرگ.

کتاب «پس این حیوان‌ها کجا رفتند؟» یک کتاب تصویری و طنز است و برخی منتقدان نوع طنز آن را «طنز سیاه (تلخ)» می‌دانند. طنزی که چندان در ادبیات کودکان معمول نیست و فرصتی است تا کودکان با این نوع طنز آشنا شوند. از دیگر نمونه‌های این نوع طنز در ادبیات کودکان، می‌توان به مجموعه «بچه‌های بدشانس» اشاره کرد.

کتاب «پس این حیوان‌ها کجا رفتند؟» برای بلندخوانی مناسب است.

نویسنده و تصویرگر کتاب «پس این حیوان‌ها کجا رفتند؟»

«لوسی روت کامینز» تصویرگر چندین کتاب کودک است. دو کتاب را نیز خودش نوشته و تصویرگری کرده است. کتاب «پس این حیوان‌ها کجا رفته‌اند؟» او مورد توجه گسترده منتقدان و مخاطبان قرار گرفته و نامزد جوایز مختلفی شده است. این کتاب جزء نامزدهای کتاب‌های تصویری منتخب اعضای وب‌سایت گودریدز و جایزه فرمانداری برای ادبیات کودکان بوده است.

کاربردها و فعالیت ها

دعوت‌نامه بسازید.

به کودک پیشنهاد دهید که یک دعوتنامه بسازد، برای دعوت دوستان و خانواده‌اش به تولدش یا یک دورهمی یا هر مناسبت دیگری که در پیش است. اجزای مختلف دعوتنامه، شامل مناسبت، تاریخ، مکان و راه تماس برای خبر دادن را با کودک مرور کنید و در دعوت‌نامه در نظر بگیرید.

صفت و موصوف را تمرین کنید.

نام جانوران را زیر هم بنویسید. از کودک بخواهید برای هرکدام یک صفت پیشنهاد دهد و جلوی آن بنویسد. حالا داستان را با نام جانوران و صفت‌هایشان بازنویسی کنید.

با جانوران آشنا شوید.

کتاب «پس این حیوان‌ها کجا رفتند؟» پر از جانوران جورواجور است. بعضی از این جانوران اهلی و برخی از حیات‌وحش هستند. تفاوت جانوران اهلی و حیات‌وحش را با کودکان مرور کنید. می‌توانید جانوران کتاب را کپی کنید یا بکشید و بعد پوستری بسازید، زیستگاه هر جانور را بکشید و هر جانور را در زیستگاه خود بچسبانید.

زندگی یک دیوار نقاشی است. کتاب «دیوار نقاشی» ماجرای زندگی دختر کوچکی به نام لولیتا است که در ترجمه فارسی کتاب «حنا» نامیده شده است.

مادر حنا مانند بسیاری از مادران امروزی مجبور است تا دیروقت کار کند و او بیشتر اوقات در خانه تنهاست. تنها سرگرمی مورد علاقه او نقاشی کردن است، اما ایده‌ها و تخیلات حنا بزرگ است و دفتر نقاشی او برای به تصویر کشیدن این ایده‌ها بسیار کوچک.

یک روز حنا تصمیم می‌گیرد ایده‌ها و تخیل‌اش را به جای دفتر روی دیوارهای خانه نقاشی کند او هر روز بعد از رفتن مادرش منظره‌هایی از پرنده و پروانه، گل‌های وحشی، صخره‌های زیبا و.... روی دیوارها می‌کشد و هر بار روی نقاشی‌ها را با وسیله‌ای مانند جالباسی، کتابخانه و... می‌پوشاند. این روال ادامه دارد تا این که مادرش تصمیم می‌گیرد.....

داستان دیوار نقاشی می‌تواند به طور غیر مستقیم پیام مهمی داشته باشد. این که تسلیم محدودیت‌ها نشوند، مرزها را وسیع‌تر کنند و برای مشکل خود راه حل‌های ساده پیدا کنند.

کتاب «رؤیای امانوئل» داستان واقعی از زندگی امانوئل افوسو است. کودکی که در خانواده‌ای افریقایی در کشور غنا به دنیا آمد و از ابتدای تولد فقط یک پای سالم داشت.

همه خیال می‌کردند که او هیچ کاری نمی‌تواند بکند و فقط مایه گرفتاری خواهد بود. اما مادرش که به او ایمان داشت به او گفت که می‌تواند هر چیزی دلش می‌خواهد داشته باشد اما باید خودش آن را به دست آورد.

امانوئل با پشتکار و تلاش به رؤیای خود که دوچرخه‌سواری بود دست یافت و با پیراهنی که روی آن نوشته بود «کم توان» شرق و غرب کشورش را طی کرد و به همه نشان داد که کم‌توانی هرگز به معنی ناتوانی نیست.

کتاب «رؤیای امانوئل» به کودکان می‌گوید که هیچ کدام از ما توی این دنیا کامل و بی‌نقص نیستیم. اما می‌توانیم تلاش کنیم تا کاری را که از ما برمی‌آید، به بهترین شکل انجام دهیم.

کتاب «عددهای من» اثر علی خدایی است که برای آموزش اعداد به کودکان از یک نوع تصویرسازی رایانه‌ای به شیوه‌ تکه‌چسبانی خلاق استفاده کرده است.

کتاب «عددهای من» ویژه گروه سنی الف منتشر و در آن تلاش شده است برای ماندگاری شکل ظاهری اعداد در ذهن کودکان، عددهای ۱ تا ۹ با چرخش یا کنار هم قرار گرفتن به تصویرهایی از حیوانات تشبیه شود.

علی خدایی، خالق این اثر در ابتدای کتاب خود خطاب به کودکان می‌گوید: «به شکل عددها توجه کرده‌اید؟ هرکدام از آن‌ها شبیه چیزی است. مثلا، عدد ۵ می‌تواند شکل سر یک مرد باشد. یا می‌تواند غرش یک پلنگ را نشان بدهد. عدد ۹ می‌تواند به راحتی به سر یک پرنده تبدیل شود و وقتی عدد ۹ را بچرخانیم، شبیه خرطوم فیل می‌شود.»

کتاب «عددهای من» در عین حال می‌تواند به‌عنوان یک کتاب کاردستی نیز به الگویی برای دست‌ورزی خلاقانه کودکان و البته فراگیری اعداد از سوی آن‌ها در مراکز آموزشی و مهدهای کودک مورد استفاده قرار بگیرد.

درباره نویسنده و تصویرگر کتاب «عددهای من»

علی خدایی (متولد فروردین ۱۳۳۸) تصویرگر و نویسنده ادبیات کودک است که فعالیت حرفه‌ای خود را از سال ۱۳۶۵ آغاز کرده است. «تو لک لکی یا دارکوب»، «آ مثل آهو»، «ف مثل فیل» و «همین و همان» از دیگر آثار این تصویرگر است که نویسندگی آن‌ها را هم برعهده داشته است. «دیو دیگ به سر» و «کلید کوچولو» از آثاری که فقط به عنوان تصویرگر در خلق آن‌ها شرکت داشته است.

منبع: كانال تخصصی دانش‌آموختگان كارشناسی ارشد رشتۀ ادبیات كودك و نوجوان

انگار روز خوبی برای فکر کردن نیست! مولی نمی‌تواند شعر بنویسد و دوستانش، خرگوشی و غازی و قورقوری و پیگی، ایده‌ خوبی برای هدیه‌ تولد لاکی ندارند. اما یک فکر خوب از راه می‌رسد! آن‌ها با‌هم کار می‌کنند و بهترین هدیه را برای دوستشان می‌سازند؛ یک هدیه‌ خیلی خیلی مخصوص.

والری گورباچف، نویسنده و تصویرگر کتاب‌های کودکان در کتاب «چه فکر خوبی، مولی!» ضرورت هم‌فکری و مشارکت را دست‌مایه‌ داستانش قرار می‌دهد و با زبانی ساده و شیرین داستان شخصیت‌هایی را به تصویر می‌کشد که تصمیم دارند به مناسبت تولد دوستشان، بهترین هدیه‌ دنیا را به او بدهند اما با یک مانع بزرگ رو به رو هستند: هیچ ایده‌ای ندارند!

گورباچف در این داستانِ تصویری به مخاطب کودک می‌آموزد که بیشتر وقت‌ها این هم‌فکری کردن، مشارکت و همکاری است که گره‌های زندگی را باز می‌کند و مسیر هموارتری را پیش رویمان می‌سازد.

درباره نویسنده و تصویرگر کتاب «چه فکر خوبی، مولی!»

والری گورباچف کتاب‌های زیادی را برای بچه‌ها نوشته و تصویرگری کرده است. خودش می‌گوید: «از وقتی یادم می‌آید نقاشی کشیدن را دوست داشتم. پدرم می‌خواست ریاضی بخوانم، اما من هنر را انتخاب کردم.» گورباچف دهم ژوثن ۱۹۴۷ در اُکراین به دنیا آمده و سال‌هاست در نیویورک زندگی می‌کند. از دیگر کتاب‌های این نویسنده و تصویرگر می‌توان به کتاب‌های «قرمز، قرمز، قرمز»، «چه فکر خوبی، مولی!»، «نیکی و هدیه‌ی هیجان‌انگیز تولد» , «نیکی و روز بارانی» اشاره کرد.

وقت خواب است، اما بره‌کوچولو مامانش را پیدا نمی‌کند؟ پس کی امشب او را می‌خواباند؟ خانم‌گاو می‌گوید: «من... من... نگران نباش! بلدم چه‌طور شب‌به‌خیر بگویم.» اما نه، این‌طوری نیست! نه خانم‌گاو می‌تواند بره‌کوچولو را بخواباند، نه خانم‌گربه و خانم‌اسب و بقیه‌ی حیوانات مزرعه. فقط مامان‌گوسفند بلد است چه‌طور به بره‌کوچولو شب‌به‌خیر بگوید.

کارول روت نویسنده‌ کتاب‌های کودکان در «کی امشب به من شب‌بخیر می‌گوید» دغدغه‌ ترس از تنهایی و طرد شدن را دست‌مایه‌ی داستانش قرار می‌دهد و با زبانی ساده و شیرین داستان بره‌ای را به تصویر می‌کشد که مادرش را به دلیل نامعلومی پیدا نمی‌کند.

این وحشت از تنها ماندن، او را در مسیری می‌کشاند که با شخصیت‌های مختلف روبه رو می‌شود. بره‌ داستان، این شخصیت‌های مختلف را پیوسته با مادر خودش مقایسه می‌کند و هیچ‌ جایگزینی برای او نمی‌یابد.

کارول روت در این داستان تصویری به تصویرهای ذهنی و نگرانی‌های خواننده‌ی کودک مهر تایید می‌زند که حق با اوست، هیچ‌کس نمی‌تواند جایگزین آغوش گرم و بوسه‌های نرم مادر شود.

کتاب «‌کی امشب به من شب‌به‌خیر می‌گوید؟» سال ۲۰۰۵ در فهرست خواندنی‌ها به انتخاب بچه‌ها قرار گرفته است.

تولد مامان‌خرگوش است و همه‌ی بچه‌خرگوش‌ها برای مامان هدیه‌ درست کرده‌اند؛ همه به‌جز نیکی. مامان می‌پرسد: «پس نیکی کجاست؟»

صبر کن مامان‌خرگوش! نیکی دارد به یک هدیه‌ی مخصوص فکر می‌کند.

والری گورباچف، نویسنده و تصویرگر کتاب‌های کودکان در «نیکی و هدیه‌ی هیجان‌انگیز تولد» خلاقیت و خلاق بودن را دست‌مایه‌ داستانش قرار می‌دهد و با زبانی ساده و شیرین، داستانِ بچه‌خرگوشی را به تصویر می‌کشد که در موقعیتی که دیگران از او پیشی گرفته‌اند برای هدیه دادن و خوشحال کردنِ مامان‌خرگوشه، او در آرامش به خیال و خلاقیت‌اش فرصت ریشه دواندن می‌دهد و در اندیشه‌ یک هدیه‌ی مخصوص است.

گورباچف در این داستانِ تصویری به مخاطب کودک جسارت خلاق‌بودن را می‌آموزد و نشان می‌دهد که بیشتر وقت‌ها، بزرگ‌ترین کار همین است که از رقابت با دیگران دست برداری و بگذاری ایده‌های کوچکت شاخ و برگ بگیرند تا آن اتفاق خوب، منحصربه‌فرد بودن، آرام آرام شکل بگیرد.

والری گورباچف کتاب‌های زیادی را برای بچه‌ها نوشته و تصویرگری کرده است. خودش می‌گوید: «از وقتی یادم می‌آید نقاشی کشیدن را دوست داشتم. پدرم می‌خواست ریاضی بخوانم، اما من هنر را انتخاب کردم.» گورباچف دهم ژوثن ۱۹۴۷ در اُکراین به دنیا آمده و سال‌هاست در نیویورک زندگی می‌کند. از دیگر کتاب‌های این نویسنده و تصویرگر می‌توان به کتاب‌های «قرمز، قرمز، قرمز»، «چه فکر خوبی، مولی!»، «نیکی و هدیه‌ی هیجان‌انگیز تولد» , «نیکی و روز بارانی» اشاره کرد.

مولی دوست دارد به شهر بازی برود، آن‌جا همراه با دوستانش خیلی خوش می‌گذرد. با‌هم به اتاق خنده می‌روند، سوار چرخ‌وفلک می‌شوند، اسب‌سواری می‌کنند و نمایش عروسکی می‌بینند. راستی، مولی یک سکه دارد می‌تواند برای خودش و دوستانش بادکنک بخرد. چه خوب! مولی دوستان‌ زیادی دارد و باید چند‌تا... ای وای! مولی کجا رفت؟

والری گورباچف، نویسنده و تصویرگر کتاب‌های کودکان در «روزی که مولی پرواز کرد!» به بهترین و ظریف‌ترین شکلِ ممکن عشق، دوستی و نیکی کردن به دیگران را دست‌مایه‌ داستانش قرار می‌دهد و با زبانی ساده و شیرین، داستانِ موش کوچولویی را به تصویر می‌کشد که دوست دارد با هدیه‌ای کوچک تک‌تک دوستانش را خوشحال کند.

گورباچف در داستانِ تصویری «روزی که مولی پرواز کرد!» به مخاطب کودک می‌آموزد که گاهی ممکن است دوستی و نیکی کردن به دیگران مسیر همواری نداشته باشد، اما بدون شک پایانِ درخشان و روشنی دارد. درست مثل تصمیم مولی برای خوشحال کردن دوستانش و ماجراهای هیجان‌انگیزی که در امتداد این تصمیم برای او رقم می‌خورد!

والری گورباچف کتاب‌های زیادی را برای بچه‌ها نوشته و تصویرگری کرده است. خودش می‌گوید: «از وقتی یادم می‌آید نقاشی کشیدن را دوست داشتم. پدرم می‌خواست ریاضی بخوانم، اما من هنر را انتخاب کردم.» گورباچف دهم ژوثن ۱۹۴۷ در اُکراین به دنیا آمده و سال‌هاست در نیویورک زندگی می‌کند. از دیگر کتاب‌های این نویسنده و تصویرگر می‌توان به کتاب‌های «قرمز، قرمز، قرمز»، «چه فکر خوبی، مولی!»، «نیکی و هدیه‌ی هیجان‌انگیز تولد» , «نیکی و روز بارانی» اشاره کرد.